4 Απριλίου 1913
Θλιβερή ημέρα μνήμης για τα Ελληνικά Όπλα.
Κατά την διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, το αεροπλάνο της Ελληνικής Αεροπορίας τύπου Blériot XI που εκτελούσε αποστολή αναγνώρισης Βουλγαρικού στρατοπέδου, συντρίβεται και οδηγεί στον θάνατο, δυο άξιους Έλληνες.
Τον Υπολοχαγό Εμμανουήλ Αργυρόπουλο πιλότο και τον επιβάτη του Κωνσταντίνο Μάνο αρχηγό στρατιωτικού σώματος.
Και οι δύο ήταν σημαντικές προσωπικότητες της εποχής και των απελευθερωτικών αγώνων της Πατρίδας.
Ο Εμμανουήλ Αργυρόπουλος γεννήθηκε στα 1889 και ήταν πρωτοπόρος της αεροπορίας στην Ελλάδα. Αφού είχε τελειώσει πολιτικός μηχανικός, άφησε το επάγγελμα αυτό και πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει αεροναυπηγική. Το 1912 επέστρεψε στην Ελλάδα πετώντας το ιδιόκτητο αεροπλάνο του, τύπου Nieuport IV.G 50 ίππων. Ήταν οραματιστής της αεροπορίας και προσπάθησε πολύ ώστε να αναπτυχθεί το Όπλο στην Ελλάδα.
Στις 8 Φεβρουαρίου 1912 πραγματοποίησε την πρώτη πτήση στους Ελληνικούς ουρανούς, περιστατικό που βρήκε μεγάλη απήχηση στον τύπο. Απογειώθηκε από του Ρουφ, πέταξε για 16 λεπτά κάνοντας πέρασμα και πάνω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Μετά από μια ώρα πέταξε για δεύτερη φορά έχοντας συνεπιβάτη τον τότε πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο. Μετά από αυτή την πτήση ο Βενιζέλος προώθησε το αεροπλάνο ως στρατιωτικό όπλο.
Ο Κωνσταντίνος Μάνος γεννήθηκε στα 1869 και ήταν περισσότερο σύνθετη πραγματικότητα από τον Ίκαρο Αργυρόπουλο. Υιός του Στρατηγού Θρασύβουλου Μάνου και της Ρωξάνης Μαυρομιχάλη είχε σπουδάσει νομικά στην Λειψία και φιλοσοφία στην Οξφόρδη.
Ήταν έμπειρος ταξιδευτής και είχε φτάσει μέχρι την Αλάσκα.
Όταν κηρύχθηκε η Κρητική Επανάσταση, πήγε στην Κρήτη και ηγήθηκε του Ιερού Λόχου. Επίσης πήρε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα με το ψευδώνυμο «Μιχαηλίδης». Στην διάρκεια εκείνων των επιχειρήσεων βρέθηκε φυλακισμένος και στις τουρκικές φυλακές μέχρι το 1905. Στους Βαλκανικούς πολέμους ήταν αρχηγός στρατιωτικού σώματος με σημαντική συμβολή στην απελευθέρωση της Πρέβεζας.
Συμπληρώνοντας την εικόνα του πολεμιστή, ο Κωνσταντίνος Μάνος έγραψε την ποιητική συλλογή «Λόγια καρδιάς» και ήταν στενός φίλος με τον Λορέντζο Μαβίλη.
Επιπλέον εξέδωσε μετάφραση της Αντιγόνης του Σοφοκλή στην δημοτική, ένα πόνημα εξαιρετικά καινοτόμο για την εποχή.
Επίσης, ο Κωνσταντίνος Μάνος είδε στην ανάληψη από την Ελλάδα της διοργανώσεως των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, το 1896, μία σημαντική ευκαιρία προβολής των Εθνικών Σκοπών και διετέλεσε γενικός γραμματέας της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Δίνοντας το παράδειγμα προσέφερε το σημαντικότατο για την εποχή ποσό των 10.000 δρχ για την διεξαγωγή των Αγώνων.
Τέλος υπήρξε ιδρυτής του «Αθλητικού ομίλου Αθηνών» και σκληρός υποστηρικτής του ερασιτεχνικού χαρακτήρα του Αθλητισμού. Έγραψε τους πρώτους κανονισμούς αγώνων, με βάση τους οποίους απαγορευόταν στον χώρο του αθλητισμού κάθε μορφή επαγγελματισμού. Μια ενέργεια που τον έφερε αντιμέτωπο με τους επαγγελματίες γυμναστές της εποχής.
Στην Ελλάδα πρέπει πάντα να θυμόμαστε, να τιμάμε και να παραδειγματιζόμαστε από τις θυσίες τόσων σημαντικών προσωπικοτήτων, που δεν δίστασαν ούτε στιγμή να προσφέρουν την ζωή τους για την Πατρίδα αξιολογώντας τα δικά τους επιτεύγματα μικρότερης αξίας από την Πατριωτική Υποχρέωση και Ιδέα.
Χαράλαμπος Βουκελάτος
